 |
| adres obrazka |
Dziwna to książka. Bo niby
biografia miała być, a wyszła filozoficzno-poetycka powiastka. Miła dla oka i
serca, gawędziarsko sympatyczna, buddyjska w klimacie, chociaż z krzyżem w tle.
Jaki jawi się w tym wszystkim Jan
Nowicki? Zmęczony, trochę zgorzkniały, inteligentny, uwikłany w przemijanie,
które próbuje sobie racjonalnie uzmysłowić. Starszy człowiek udający, że ma już
romans ze śmiercią. Że jest bliżej prawdy niż inni. A jednocześnie mężczyzna
konkretny. Dostrzegający zalety prostego życia i zwyczajnych przyjaźni.
Treść uzupełniona zdjęciami.
Dawnymi i współczesnymi. Zwyczajnymi i stylizowanymi artystycznie.
Jeżeli ktoś liczyłby na jakieś
biograficzne konkrety, tu ich nie znajdzie. Są tylko impresje i dygresje. Na
szczęście odpowiednio wyważone i nienachalne objętościowo. W dłuższej formie
okazałyby się zbyt męczące.
Do podelektowania się.
Rafał Wojasiński, Jan Nowicki. Droga do domu, fotografie Krzysztof Opaliński, Wydawnictwo Nowy
Świat, Warszawa 2009
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz