cytat - "Nasz cudzy świat" M. Łopatkowa

 Odnalezione w starych notatkach:

To, co wydaje się nieszczęściem, może w miłości wspierać szczęście. Przyjemność sprawia mi moja dla Romka użyteczność – on już nie dręczy mnie swoją chorobą, ja mu przekazuję nadzieję. Nie wiem, czy mnie rozumiesz. To jest tak jakby wzajemna wymiana siebie. Kiedy on biegnie, to jakbym ja biegła, bo robi to za mnie – nie z musu, nie z litości, a z radości pomocy. Nie umiem ci tego jaśniej przekazać. Ludzie mówią: dwa nieszczęścia razem. Nie, to nie tak. To dwa szczęścia razem, czyli szczęście podwojone. Bo nie to jest ważne, co dzieje się na zewnątrz nas, lecz w nas. Człowiek nie jest piękny. Może tylko posiadać urodę. Człowiek dopiero staje się piękny w kontaktach z drugim człowiekiem, w procesie tworzenia, pracy, ujawniania swych myśli, uczuć. Chłopak, który zakochał się jedynie w urodzie dziewczyny, a nie w niej samej, długo w swej miłości nie wytrwa. (…) Natomiast, kiedy zafascynował cię człowiek, jego mądrość, dobroć i zakochałaś się, zawsze wtedy znajdziesz w nim coś, co cię urzeknie także urodą fizyczną.

fragm. z Naszego cudzego świata Marii Łopatkowej(Młodzieżowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1986)