subiektywna ocena książki 5/6
 |
| źródło obrazka |
Skoro się powiedziało „a”, trzeba
powiedzieć „b”. Sięgnęłam więc po drugi tom Kronik
nierówności. I trochę dałam się zaskoczyć. Nie. nie tematem. Wiadomo było,
że penis będzie królował i na to byłam przygotowana, ale zdziwiło mnie to, że
autorowi udało się wykorzystać po raz kolejny stereotyp do przekazania
istotnego problemu, jakim jest w Polsce comingout. Komuś, kto nie znalazł się w
takiej sytuacji może wydawać się to nieistotnym marudzeniem wciąż na ten sam
temat, lecz dopóki będzie istnieć homofobia, dopóty książki „wałkujące” go będą
potrzebne.
Znów oczywiście pojawił się romans
z happyendem i dość śmiałe sceny erotyczne (żeby nie powiedzieć pornograficzne)
i tu, uwaga!, nie tylko w wykonaniu samych mężczyzn. Znów mamy przystojnych
gejów (mogłabym przewrócić oczami, ale „ciacha” zjada się z większym smakiem).
Znów problem homofobii – tym razem rodzicielskiej, z gatunku „beton”.
Opowieść toczy się wartko.
Bohaterowie piękni, młodzi i… z rożnym statusem majątkowym. Kilka
uzupełniających wątków: białaczka, śmierć dziecka, toksyczne rodzicielstwo,
szkoła, pierwsza miłość i pierwsze fascynacje erotyczne.
Postacie kobiece nie są tak wredne
i ograniczone jak w Berku. PR im się
trochę poprawił.
I znów scena ni z gruszki, ni z
pietruszki – piorun kulisty fruwający pomiędzy bohaterami (tworzący pentagram).
Gdy zaczynam się nad nią zastanawiać, to dochodzę do wniosku, że albo autor
chce nam puścić oko i powiedzieć, że wcale nie musimy wierzyć w historię
(dodając Berka z podobnym zabiegiem –
w historie) przez niego opowiedzianą, albo próbuje nas przekonać, że jednak
jest jakaś odgórna (być może boska) ingerencja w dobre zakończenia i
nawrócenia. A może chce po prostu udziwnić akcję, żeby nie była taka
przewidywalna?
Powieść tendencyjna, jednak bardzo
dobrze napisana. Warto ją podrzucić młodym ludziom, stojącym przed dylematem
„powiedzieć, czy nie powiedzieć”, „być sobą, czy udawać”, i ich rodzicom,
szczególnie tym nietolerancyjnym.
- Marcin Szczygielski, Bierki, Instytut Wydawniczy Latarnik, Warszawa 2010
* cykl Kroniki nierówności – tom 2
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz