"Nawet dziś, po tylu latach, trudno mi myśleć o mamie i o tym, co uświadomiłam sobie tamtego dnia. Zrozumiałam z całą jasnością, że jestem dla niej istotą bez znaczenia. Byłam trzecim dzieckiem, drugą bezwartościową dziewczynką, jeszcze za małą, żeby poświęcać jej cenny czas, żeby marnować go, mówiąc wprost, dopóki nie wiadomo na pewno, czy wyrośnie z mlecznych lat".
·
Lisa See, Kwiat Śniegu i sekretny wachlarz, tłum. Anna Dobrzańska-Gadomska,
Wydawnictwo Świat Książki, Warszawa 2005, s 19
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz